Przyczynia się do ochrony przyrody i krajobrazu dzięki staraniom o utrzymanie zdrowego, zróżnicowanego gatunkowo zwierzostanu w gospodarczo uzasadnionym zagęszczeniu, a także dzięki trosce o ochronę gatunków zwierząt zagrożonych wyginięciem.

Następstwem urbanizacji kraju, powodującej pogorszenie się warunków życiowych zwierzyny są m.in. poważne szkody wyrządzane przez niektóre gatunki zwierząt łownych w uprawach rolnych i w lesie. Gospodarkę łowiecką prowadzą samodzielnie koła łowieckie na wydzierżawionym przez siebie terenie.
Gospodarka łowiecka polega nie tylko na użytkowaniu populacji zwierząt łownych, lecz również na ochronie środowiska przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta.

 Dokarmianie zwierzyny: bezpaśnikowe (z lewej) i paśnikowe (z prawej) - fot. J.Domian
 

W zakres gospodarki łowieckiej wchodzą różne czynności i zabiegi hodowlane, jak ocena liczebności zwierzyny, regulacja zagęszczenia, stosunku liczebnego płci oraz struktury wieku populacji przez odstrzał  selekcyjny, poprawianie naturalnych warunków żerowych, ochrona przed kłusownikami, drapieżnikami, chorobami, a także przeciwdziałanie szkodom.

Gospodarkę łowiecką prowadzą samodzielnie koła łowieckie na wydzierżawionym przez siebie terenie.  Obowiązujące prawo pozwala leśnikom sprawować nadzór nad prawidłowością prowadzenia gospodarki łowieckiej, lecz w bardzo ograniczonym zakresie.

 Dokarmianie zwierzyny: liściarka przed konsumpcją (z lewej) i po konsumpcji (z prawej) - fot. J.Domian